อิสรภาพรายเดือน

smartphone ถ้าใช้แบบบ้าคลั่งอาจจะทำให้เป็น stupid userได้

ผมเชื่อว่าหลายคนคงจะเคยผ่านตาโปรโมชั่นของค่ายมือถือว่า จ่ายเงินเท่านี้ คุณมีสิทธืโทรฟรี 200 นาที อะไรประมาณนี้

ผมอ่านแล้วทั้งตลกทั้งหงุดหงิด ก็มันจะโทรฟรีตรงไหน กรูจ่ายเงินไปแล้ว มึงยังจะมาเคลมว่าโทรฟรีอีกเหรอเนี่ย ดูนะครับอาชีพเขียนก็อปปี้นี่โคตรจะโกหกเลย

ไม่ใช่แค่มือถือนะครับ ทุกอย่างที่คุณคิดว่ามันอำนวยความสะดวกให้คุณ ช่วยให้คุณมีความสุขสนุกสนาน อย่างรายการทีวีทั้งหลาย อินเตอร์เน็ต ค่าผ่อนบ้าน ค่าผ่อนรถ ค่าผ่อนมือถือ แท็บเล็ต ทุกอย่างในชีวิตล้วนนำมาซึ่งความสุขและอิสรภาพรายเดือนให้ต้องแบกกันอานทั้งนั้น ไม่เชื่อลองไปถามคนมีบัตรเครดิตสิ ใช้บัตรจ่ายค่าอะไรไปบ้างจำไม่ได้หรอก พอใบแจ้งหนี้มา เห็นลมแทบจับกันเกือบทุกคน อย่างนี้จะเรียกว่ามีอิสรภาพกันอีกไหม

มนุษย์ในฐานะทรัพย์สินของระบบทุน

ชนชั้นกลางที่คิดว่าตัวเองเจ๋ง มันก็แค่เจ๋งในกรอบนั่นแหละ

นับตั้งแต่เกิดมา เราจะถูกสอนว่าให้ขยัน ตั้งใจเรียน เรียนหนังสือให้เก่งๆ สอบให้ได้ที่ดีๆ เรียนให้สูงๆ หางานดีๆเงินดีๆทำจะได้ร่ำรวยมีเงินมีทอง มีบ้านอยู่ มีรถขับ เดี๋ยวเกียรติยศชื่อเสียงจะมาเอง

ทั้งหมดที่ว่ามานี้เราทุกคนหลงเข้าใจผิดคิดว่า เราถูกสอนให้สู้เพื่อตัวเอง เพื่อครอบครัว

แต่พอเติบโตขึ้นมาจริงๆ เรากลับต้องทำงานหนักถึงหนักมาก กินอาหารไม่มีประโยชน์และไม่เป็นเวลา เคร่งเครียดกับความบีบคั้นกดดัน นอนดึกตื่นเช้า ต้องกระเสือกกระสนฝ่ารถติดไปทำงาน เจ้านายก็เขี้ยว ลูกน้องก็ไม่เอาไหน มีลูกก็ต้องกระเสือกกระสนหาทางส่งมันเข้าไปเรียนโรงเรียนดีๆ เพื่ออนาคตที่ดี ดันไปเจอครูบาอาจารย์วิญญาณเปรต เรียกเงินแป๊ะเจี๊ยะแพงๆ จนไม่มั่นใจว่าลูกเราจบมาจะเป็นคนดีหรือคนโกง มีบ้านหลังใหญ่ๆก็ไม่ได้อยู่ อาศัยเอาแค่ซุกหัวนอน แถมต้องผ่อนกันหัวโต สุดสัปดาห์ก็หมดแรงชื่นชมบ้านตัวเอง แร่ดๆออกไปหาสิ่งบันเทิงเริงใจข้างนอกจนหมดแรงกลับบ้านอีก มีพ่อแม่ก็ทำได้แค่ส่งเงินให้ท่านแต่ไม่มีเวลาไปดูแลด้วยตัวเอง ชีวิตบัดซบขำขื่นแบบนี้คงมีแต่ในระบบทุนนิยมแน่ๆ